<- 66 Keizersgracht          Panorama         Keizersgracht 62 ->

Op 18 april 1741 wordt het huis voor ƒ 15.000,- overgedragen aan de doopsgezinde koopman Jacobus Hoorens. Die moet meer betaald hebben, daar in de zeven jaar eigendom van Christina Soutman een grote verbouwing heeft plaats gehad. Wanneer in 1742 Jacobus Hoorens kinderloos sterft, wordt het huis voor de collaterale successie op ƒ 16.000.- getaxeerd. Margereta Hooft, de weduwe, hertrouwt op 28 januari 1744 met Wilhem Willink, een weduwnaar met een dertienjarig dochtertje. Zij gaan wonen in het huis aan de Keizersgracht. Hij zal het huis, dat nu zijn eigendom is, wel heel mooi hebben laten inrichten en o.a. de plafondschilderingen met Vader Tijd in de zaal en met Ceres in de binnenkamer hebben laten aanbrengen. Of hij aan het achterhuis nog wat verbouwde, is niet zeker, maar dat de verponding nu niet meer is verhoogd.

Bouwvallig

In de jaren '50 wordt het pand bouwvallig. De bovenste twee verdiepingen, inclusief de topgevel, zijn in 1959 gedemonteerd en opgeslagen. In 1962 is het huis door Stadsherstel Amsterdam NV aangekocht, waarna in 1972-1973 een volledige restauratie plaatsvind. Het bovenste deel van het huis is herbouwd, waarbij de originele topgevel is herplaatst. Ook de stoep dan weer hersteld, maar de toegangsdeur (uit ±1800) komt van elders.

In de tuin is het tuinhuis van Keizersgracht 587, dat in 1917 is gesloopt, geplaatst. Dit brede tuinhuis, 11 meter, is bijna even breed als de twee panden Keizersgracht 62 en 64 gezamenlijk. Na de restauratie van de panden Keizersgracht 62 en 64 is het Conservatorium van de Vereniging Muzieklyceum in deze panden gevestigd met 25 studio’s. Tegenwoordig zit het Euro Business Center er, dat kantoorruimten verhuurt voor kortere of langere tijd.

Interieur van het huis

Keizersgracht 64 heeft een fraai interieur: een stucgang met rijke ornamenten en (schijn)deuren in Lodewijk XIV-stijl en plafondstukken in drie kamers op de beletage: de voorkamer, de achterkamer en de zaal. Op de binnenplaats zijn twee 18de-eeuwse secreten (WC's) bewaard gebleven, waartussen een houten sierwand staat met twee pilasters, een zgn. secretenwand. De plafondstukken zijn geen van drieën gesigneerd; ze zijn duidelijk van verschillende hand. In de voorkamer bevindt zich een plafondstuk met Prudentia, de voorzichtigheid (herkenbaar aan de attributen slang en spiegel), omringd door vier putti. Het doek is waarschijnlijk uit een ander huis afkomstig. In de achterkamer is Ceres, godin van de landbouw, afgebeeld (herkenbaar aan de korenaren die zij vasthoudt). Een jonge vrouw biedt haar een mand met vruchten aan. De twee putti dragen eveneens symbolen van Ceres (zoals een sikkel). In de zaal, de belangrijkste kamer in het achterhuis, eveneens op de hoofdverdieping, stelt het plafondstuk Vader Tijd voor (met het attribuut de zandloper op zijn hoofd) en Geometrie (met de attributen hemelbol en sextant). Dit is waarschijnlijk in opdracht van Wilhem Willink gemaakt in 1744-1745 die er van 1744 tot 1761 in woont.

Bronnen, www.keizerskroon.nl,  Amstelodanum 1975, maandblad pag. 25 e.v.